اتوبوسی به نام هوس اثر تنسی ویلیامز، نمایشی است که موضوع و شخصیتهای آن در دهه پنجاه در جامعه آمریکا، غیرمتعارف و سنتشکنانه بود و الیا کازان پیش از ساختن فیلمی بر اساس آن، آن را در برادوی با شرکت جسیکا تندی در نقش بلانش دو بوآ و مارلون براندو روی صحنه برده بود.
از طرفی ویوین لی نیز تقریباً همان زمان نقش بلانش را بر روی صحنه تئاتر لندن اجرا می کرد و الیا کازان او را برای بازی در نقش بلانش دوبوآ برگزید. نقشی دشوار در برابر مارلون براندو که دومین جایزه اسکار را برای او به ارمغان آورد. ویوین در این فیلم، نقش زنی را بازی میکرد که سعی داشت روح درهم شکستهاش را پشت نجابت ظاهریاش پنهان کند. شخصیت بلانش خیلی به شخصیت واقعی ویوین نزدیک بود و همان وجه دوگانه درونی او را بیان میکرد و اروتیسم و جنون تدریجی او را نشان میداد.
بلانش دوبوآ، نماینده زنان بورژوا و اشرافی جنوب آمریکا بود. زنانی که بحران سرمایه داری دهه ۴۰ آمریکا زندگی آنها را از هم گسیخته و جز نوستالژی رنگ پریده و مبهم شکوهی بیبنیاد که در چمدانی از لباسهای فاخر بیدزده، جواهرات بدلی، نامی اشرافی و بدهیهای سنگین خلاصه میشد، چیزی برایشان باقی نگذاشته بود , ویوین لی، این غرور کهنه و از دست رفته اریستوکراتیک را به بهترین شکلی به نمایش گذاشت. بازی در این فیلم نیز باعث تشدید افسردگی روحی ویوین شد و به گفته خودش او را دچار جنون کرد.
این فیلم دیدنی با مدیریت امیر علی زرندی فر دوبله شد ، و چنگیز جلیلوند در نقش مارلون براندو ، زنده یاد ژاله کاپمی در نقش ویوین لی
تاجی اجمدی در نقش کیم هانتر، و شهاب عسگری در نقش کارل مالدن در دوبله این فیلم حضور پیدا کردند